Aklından bir papatya tut
Sakın girme onunla münakaşaya
Seviyor sevmiyorlu uzun uzadıya
Ki kaç çiçeğimiz kaldı koparılmamış?
Kaçacak neremiz kaldı?
Bu asfalt nehirlerden beton tepelerde
Konuşacak neyimiz var curcunamızda?
Çarpık yakınlaşmalar ve büyük plaza hayatları
Ve maroton koşan yüksek topuklarımız,
Yağmurlu havalarda dehidre ilişkilerden başka.
Şimdi aklından bir papatya tut
Tebessümünün en görünen yerine ek onu.
Bak güzel şeyler ironide de yeşerir
Geliyor hüznümüzün yağmuru.
Ece Koçdağ Çağlar 4 yıl önce
Ne güzel anlatmışsın...