Kalbimde ve zihnimde doğan öfke tüm vücudumu sarmış, ellerim ayaklarım buz kesmişti. Sıcacık bir kütüphanede müsvette kağıtlara bir şeyler karalıyorum. Dönem sonu sınavı dedikleri şeyler için çabaladığımı zannediyorum. Evet titriyor gözlerimdeki su birikintisi, tıpkı sesimdeki titreyişler gibi. Durdurmak çok zor ama dişlerimi ölesiye sıkıyorum, razı değilim akmasına. Her gün içimde dinmeyen çığlıklar ve kanamalar. Geçmeyen sanrılar... Ve umut... Hırkamın iç cebinde saklıyorum onu. Kaybolması tek korkum. Ve hayat... Bir yıldan ibaretti bugün. Bir bebeğin bembeyaz yüzü, mosmor dudakları konuştu. Senden, benden, bizden şikayetler vardı her cümlesinde.. ve Anne... Kanatlarının arasına aldı yavrusunu, öptü. Dudakları üşüdü ve son bir kez daha baktı nur yüzlü evladına. Ben de seninle birlikte şehit olsaydım keşke dedi ve ekledi... Selam söyle Rasüle, Ebubekir'e...