Nefret imiş sözlerimiz. Kaçmakla başlamış her şey. Suçlusunu kendimiz olduğu bu hikayenin sonunu düşünür olduk.
Suçluyduk ama suçumuz , kendimize hayatı zindan etmekti. Nefretimiz bulutlar oldu , gökyüzümüz hiç açık olmadı. Son demleriydi , Adnan Menderes gibi asılacatık. Bekliyorum , beklemeye alışmış olan bu canla.
Nefret imiş sözlerimiz. Kaçmakla olmuyormuş. Suçlusunu kendimiz bildiğimiz bu hikayenin sonunu yazar olduk.
Kaptan mıydık? Açık denizlerde gezmeye odaklandık. Yükümüzü unuttuk , sorumluluklarımızı yok ettik. Nefretimizi balıklara yem ettik. En zoru ise düşüncesizliklerimiz rota belirledik. Devam ediyorum , devamlılığa bağımlı olmuş bu canla.
Ara
Popüler Gönderiler
-
Nefes Alan Yer: Sahne
Yazar: Nisan Asel Karakaş -
Duygu Yüklü Apartman Basamağı
Yazar: Naz Aker -
Bekleme Sanatı
Yazar: Atıl Çakır -
Ölümlü Dünya
Yazar: Suna Özlem Mutlu -
BİR UNUTULUŞ HİKÂYESİ
Yazar: Damla
Kübra Özyurt 3 yıl önce
Nefret; bir duygu. Her duygu gibi dikkate alınması gereken, mesajı olan bir duygu. Küçümsemenin ya da nefret kötüdür demenin doğru olduğuna inanmıyorum. Sindirene kadar kabul edip yaşamak gerek :)